Η φωνή της Μαρίας Φαραντούρη έσμιξε με την ιστορία του τόπου που τη γέννησε και συμπορεύτηκε, με τη διαδρομή ενός λαού που έμαθε να τραγουδάει τις πληγές και τις ελπίδες του. Η Ελληνίδα ερμηνεύτρια με το έντονο καλλιτεχνικό φορτίο θα τραγουδήσει στην τελετή έναρξης του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας το Σάββατο 8 Νοεμβρίου στις 12.30 στον Τύμβο του Μαραθώνα, εκεί όπου γράφτηκε μια από τις ενδοξότερες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας.

Φέτος, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη και η τελετή θα είναι μια πράξη τιμής στον συνθέτη που ύμνησε την ελευθερία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και συνδέθηκε άρρηκτα και με την ιστορία του Μαραθωνίου της Αθήνας. Η Μαρία Φαραντούρη ταυτίστηκε με τη μουσική του από την εφηβεία της και έγινε γνωστή ως η “ιδεώδης ερμηνεύτρια” του έργου του.

 

Γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1947 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία. Με τη συμμετοχή της στη χορωδία του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής Μουσικής, αντιλήφθηκε ότι το τραγούδι είναι γι’ αυτήν τρόπος ζωής. Το 1963, σε μια εκδήλωση του ΣΦΕΜ, την άκουσε ο Μίκης Θεοδωράκης να τραγουδά ένα δικό του τραγούδι, τον “Καημό” και όταν τη συνάντησε στα παρασκήνια τής είπε: “Το ξέρεις ότι έχεις γεννηθεί για να τραγουδάς τα τραγούδια μου;”. “Το ξέρω”, αποκρίθηκε η 16χρονη Μαρία. Αυτή η συνάντηση σήμανε την αρχή της συνεργασίας τους.

Την επόμενη χρονιά εντάχθηκε στο γκρουπ του Μίκη Θεοδωράκη και περιόδευσε μαζί τους. Έκτοτε, η φωνή της έγινε το κατεξοχήν όχημα έκφρασης του οράματος του Θεοδωράκη. Μαζί του ηχογράφησε κύκλους τραγουδιών που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή, όπως το Άξιον Εστί και το Canto General, του οποίου οι δοκιμές έγιναν παρόντος του ποιητή Πάμπλο Νερούδα στο Παρίσι, όπως έχει αποκαλύψει η ίδια. Με τη φωνή της οδήγησε την ποίηση του Ελύτη, του Σεφέρη, του Ρίτσου, του Λόρκα, του Αναγνωστάκη και άλλων σημαντικών ποιητών στα σπίτια των Ελλήνων και όχι μόνο.

“Η Μαρία Κάλλας του λαού”

Στα χρόνια της δικτατορίας, η συνεργασία του Μίκη Θεοδωράκη και της Μαρίας Φαραντούρη αποκτά άλλη διάσταση. Ο Θεοδωράκης φυλακίζεται αλλά έχει ζητήσει από τα καλλιτεχνικά του παιδιά να βγουν εκτός συνόρων. Αυτό έκανε και η νεαρή τότε τραγουδίστρια παρέχοντας τη φωνή της στον αγώνα για ελευθερία και οδηγώντας το έργο του Έλληνα συνθέτη σε κάθε γωνιά του κόσμου. Στο εξωτερικό, σε συναυλίες και ηχογραφήσεις, η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά για την Ελλάδα και τη δημοκρατία διατηρώντας ζωντανό το πνεύμα μιας χώρας που ασφυκτιά. Την αποκαλούν “η Μαρία Κάλλας του λαού” (The Daily Telegraph), “Joan Baez της Μεσογείου” (Le Monde), “Φωνή της Ελλάδας” (Wiener Zeitung), ενώ ο “Guardian” έγραψε ότι η φωνή της είναι “Δώρο των θεών του Ολύμπου”.

Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, η Φαραντούρη συνεχίζει τη διεθνή της πορεία με σημαντικές συνεργασίες με Έλληνες και ξένους συνθέτες. Πάντα ανήσυχη και δημιουργική, δεν περιορίστηκε σε ένα είδος.

Η παρουσία της στον Τύμβο του Μαραθώνα, όπου η ανθρώπινη αντοχή έγινε παγκόσμιο σύμβολο, είναι κάτι περισσότερο από μια μουσική εμφάνιση. Είναι φόρος τιμής στον Μίκη Θεοδωράκη, υπόμνηση της αλληλένδετης πορείας τους και, ταυτόχρονα ένας ύμνος σε όσους αγωνίζονται, διεκδικούν, θυμούνται και προχωρούν.