«Την εμπειρία μην την αγνοείς, αλλά να τη μελετάς…»

Αναλύσεις και σχόλια για 58 αθλητές [Αίγιο (10 χλμ / Κ23) και Μαραθώνιοι]

Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος, Ολυμπιακός ΟΦΗ, 17/05/2025

Επιμέλεια: Στέφανος Αντωνάκης.

Αντί προλόγου.

Το παρόν αφιερώνεται σε όλους εκείνους που συνεχίζουν να αγωνίζονται «…με κόντρα τον καιρό» στον αθλητισμό και τη ζωή. Ειδικότερα, θα ήθελα να σταθώ στον κύριο Ανέστη Παπούλια, που ξεκινά την σταδιοδρομία του ως προπονητής στίβου. Στον σύγχρονο αθλητισμό, οπού η πίεση για επιτυχίες και διακρίσεις είναι έντονη, το ήθος και η ταπεινότητα αποτελούν τα θεμέλια που καθοδηγούν τους αθλητές προς την ουσιαστική, την αληθινή επιτυχία. Ανέστη, ως παιδαγωγός πάνω απ’ όλα, δώσε έμφαση στην ισορροπία μεταξύ της σωματικής άσκησης και της ψυχικής υγείας, προτρέποντας τους αθλητές σου να επιδιώκουν την πρόοδό τους με σεβασμό προς τον εαυτό τους και τους άλλους. Ο αθλητισμός δεν είναι επ ουδενί μόνο αγώνες και μετάλλια – ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής, προάγει την αυτογνωσία, την ενσυναίσθηση, την αλληλεγγύη και την κοινωνική ευθύνη, και τελικά καθορίζει και διαμορφώνει κάθε τομέα της ζωής του αθλητή. Το ήθος στον αθλητισμό είναι η πυξίδα που οδηγεί τους αθλητές σε μια πορεία γεμάτη νόημα κι αξίες. Καλή σταδιοδρομία Ανέστη!

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 10000 μέτρων (Κ23 / άνδρες, γυναίκες).

 

Στο Αίγιο είδαμε έναν πολύ όμορφο αγώνα. Κι ενώ απουσίασαν (δικαιολογημένα) κάποιοι σπουδαίοι αθλητές μας (Μπιτάδος, Αναγνώστου, Καραϊσκος, Γιαννάτης, Μαρινάκου, Κάσσου, Πριβιλέντζιο, Αναστασάκης, Κωνσταντινοπούλου, Πετρουλάκη) που θα έκαναν τον συναγωνισμό ακόμη πιο έντονο, ακόμη κι έτσι απολαύσαμε μια γιορτή του αθλητισμού.

Σταμούλης Νίκος, Σταμούλης Κώστας, τα πουλέν του Αγρινίου! Οι δυο αθλητές του κου Μπάμπη Ποσανίδη, δίχως ιδιαίτερη πίεση, έκαναν μια πραγματικά «επαγγελματική» εμφάνιση προς τη διάκριση. Εκτιμώ ότι η κούρσα σας θα ήταν ακόμη καλύτερη εάν περνούσατε το πρώτο χιλιάρι στα 2’58΄΄-2’59’’ αντί του 2’54’’ που κάνατε. Λεπτομέρεια μεν, που όμως σε αυτό το επίπεδο κάνει τη διαφορά. Και – κάποιες φορές είναι καλύτερο να «κλείνουμε» τα μάτια και να τρέχουμε δίχως να κοιτάμε τα χρονόμετρα. Κατά Έσσε, η αλήθεια βιώνεται, δεν διδάσκεται. Αστέρια από το Αγρίνιο, εύγε για άλλη μια φορά!

Τσάκαλος Δημητρης, το τσακάλι! Ο αθλητής του κου Γιώργου Τσαλτάκη εμφανίζεται συνεχώς και ωριμότερος! Στο Αγρίνιο έκανε την καλύτερή του εμφάνιση (3^ος νικητής και ατομικό ρεκόρ 30’05’’) έπειτα από άψογη τακτική (πρώτο / δεύτερο μισό σε 15’10’’ / 14’55’’ αντίστοιχα). Αντίστοιχα άριστος εμφανίστηκε στην Κοπεγχάγη. Επέδειξε λογική, υπομονή και ταπεινότητα, σεβάστηκε τον αγώνα και μετά το 33^ο χιλιόμετρο πετούσε με F16 προς το ατομικό ρεκόρ (2:21’31’’). Εύγε για την άριστη στρατηγική! Αν έχεις αντίστοιχη προσέγγιση στον εφετινό ΑΜΑ, θεωρώ ότι θα πιάσεις το 2:20’37’’ του μεγάλου Βασίλη Ζαμπέλη – αρκεί ξανά να στοχεύσεις στον δικό σου καλύτερο εαυτό κι όχι να κυνηγήσεις άλλους. Τα ύψη κατεβαίνουν, όταν τα ανεβαίνουμε υπομονετικά. Μπράβο Δημήτρη!

Κολιός Νέστωρας. Ο αθλητής των Ιωαννίνων έκανε άλλη μια άριστη κούρσα, με άψογη διαχείριση του αγώνα (πρώτο / δεύτερο μισό σε 15’15’’ / 15’02’’ αντίστοιχα), που του επέτρεψε να έχει πολλές δυνάμεις στο τελείωμα, όπου σχεδόν πετούσε! Νέστωρα, ο αθλητής δεν είναι μηχανή αλλά ψυχή. Κι όπως μου έμαθε ο κος Ποσανίδης (και τον ευχαριστώ πάντα γι’ αυτό), «Φτάσε όπου δεν μπορείς»! Εύγε Νέστωρα!

Πετρουλάκης Παναγιώτης. Ο εξολοθρευτής των γιγάντων έκανε μια εμφάνιση σαφώς κατώτερη των δυνατοτήτων του (το 3’10’’ στο τελευταίο χιλιάρι λέει πολλά). Απροπόνητος; Ίωση; Κάτι δεν πήγε καλά, και μόνο εκείνος το γνωρίζει. Παναγιώτη, μιλάει με τα δικά της λόγια μονάχα η πληγή, και μόνο ες γνωρίζεις τι χρειάζεται για να την επουλώσεις. Ας γίνουν οι πληγές φωλιές λουλουδιών – και να θυμάσαι ότι πραγματικός πρωταθλητής δεν είναι εκείνος που έχει ταλέντο, αλλά εκείνος που αντέχει στις δυσκολίες και ξέρει τι ζητάει στη ζωή του. Μπράβο που δεν τα παράτησες, η επόμενη φορά θα ναι καλύτερη.

Διακοστεφανής Σέργιος. Ο αθλητής του Αμαρουσίου και του κου Τσαλτάκη έκανε άλλη μια μεγάλη εμφάνιση, με άριστη διαχείριση (15’15’’ / 15’12’’) συνοδευόμενη κι από ατομικό ρεκόρ (30’27’’). Το μυαλό σου είναι ξυράφι, κι όσο ακούς και το ακονίζεις τόσο περισσότερο θα κόβει. Εύγε!

Κίκας Οδυσσέας. Νέος αθλητής, με πολύ μέλλον μπροστά του και πρώτος νικητής στην Κ23. Έκανε πολύ καλή εμφάνιση, και η μικρή πτώση στο τέλος δικαιολογείται απόλυτα – το πολύ να κέρδιζες 12’’ Οδυσσέα. Συνέχισε να μας ταξιδεύεις σαν τον αγαπημένο μας συνονόματό σου ήρωα, μπορείς και στα δύσκολα! Εύγε, αστέρι Οδυσσέα!

Πιτσόλης Χαράλαμπος. Το αγαπημένο μου «κομπιούτερ», παραμένει σταθερή αξία! Πέρυσι έκανε 30’34’’, εφέτος διαχειρίζεται ξανά άψογα τον αγώνα του για ένα 30’32’’ (!) (πρώτο δεύτερο μισό σε 15’15’’ / 15’19’’). Το μυστικό της επιτυχίας του; Κριτική ικανότητα, αναλυτική σκέψη, δημιουργικότητα στον αγώνα, αθλητική αντίληψη – όλα μαζί εξαφανίζουν τις όποιες απώλειες, τον προστατεύουν και τελικά τον οδηγούν στην επιτυχία. Μπάμπη, ξεκινάς πάντα με αυτό που είναι σωστό κι όχι με εκείνο που είναι αποδεκτό. Εύγε!

Οδατζίδης Παναγιώτης. Πολύ καλή εμφάνιση και παρ’ ολίγον (για 2’’) ατομικό ρεκόρ (31’09’’). Θα ήσουν ακόμη καλύτερος αν περνούσες το πρώτο μισό στα 15’30’’. Δεν πειράζει έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου! Μπράβο!

Ιωάννου Ορφέας. Πολλά συγχαρητήρια για τη δεύτερη θέση στην Κ23, αν και η τελική του επίδοση δεν αντιστοιχεί στη δυναμική του. Μπορούσε και 50’’ καλύτερα. Μετά το 6^ο χλμ εμφανίστηκε κουρασμένος (3’18’’ και 3’19’’ πέρασμα σε 7^ο και 8^ο χιλιόμετρο) χάνοντας αρκετά στο δεύτερο μισό του αγώνα (15’15’’ / 16’00’’ πρώτο / δεύτερο αντίστοιχα). Μην απογοητεύεσαι Ορφέα, από τα λάθη μας γινόμαστε καλύτεροι. Έχεις πολύ μεγάλες δυνατότητες και το μέλλον σου ανήκει. Η υπομονή είναι αρετή, ανταμείβει πάντα, και κρατάμε τη ρήση του Καρτέσιου «σκέφτομαι άρα υπάρχω».

Μενής Γιώργος. Ο μεγάλος νικητής του Μαραθωνίου της Θεσσαλονίκης (μπράβο!) έκανε και στο Αίγιο μια άριστη εμφάνιση. Άψογη τακτική, σταθερότητα και μέγιστη επίδοση (15’54’’ / 15’44’’ πρώτο / δεύτερο μισό, για ένα τελικό 31’38’’). Εύγε!

Πολίτης Στέργιος. Αριστοκρατική εμφάνιση! Σου βγάζω το καπέλο, πραγματικά. Όταν κάποιος κρατιέται τόσο όσο στην αρχή, είναι φυσικό κι επόμενο να πετάει στο τέλος! Με 16’02’’ / 15’46’’ πρώτο / δεύτερο μισό, ο Στέργιος το έδειξε με τον καλύτερο τρόπο. Στέργιο, έχεις χαράξει μια δημιουργική πορεία, που θα σε πάει πολύ μακριά – συνέχισε έτσι, μην παρεκκλίνεις των σχεδίων σου και θα δικαιωθείς. Συγχαρητήρια!

Νικολακέας Νικόδημος. Ο Ράμπο της Ολυμπίας Πατρών εμφανίστηκε στην αρχή λίγο ανυπόμονος, και το «χρεώθηκε» στο δεύτερο μισό (15’42’’ / 16’09’’ αντίστοιχα). Θεωρώ ότι η δυναμική του ήταν για 30’’ καλύτερο χρόνο – δεν πειράζει όμως, οι Ράμπο τολμάνε! Μπράβο.

Παπακωνσταντίνου Παναγιώτης. Το αστέρι από το Αίγιο έκανε εμφάνιση για σεμινάριο! Με 16’02’’ / 16’02’’ (τελικό 32’04) πέτυχε την απόλυτα ισορροπημένη κούρσα, και γι αυτό θα πρέπει να διδάσκει στη σχολή Πιτσόλη! Βέβαια το ότι έπαιζε εντός έδρας έπαιξε κι αυτό το ρόλο του – το χειροκρότημα φιλάθλων, Προέδρου και ωραίου φύλου, πάντα βοηθάει! Εύγε, Παναγιώτη υπολογιστή!

Μάνκο Τζουλιάνο. Σχετικά καλή εμφάνιση, αν κι εμφανίστηκες κουρασμένος μετά το 7^ο χλμ. (15’54’’ / 16’11 πρώτο / δεύτερο μισό). Ήσουν για 30’’ καλύτερη επίδοση, σαν του φίλου σου Τσάκαλου. Κάποια ίωση; Έλλειψη προπόνησης; Κι αυτά ωστόσο στο παιχνίδι είναι, και τα κρατάμε ως μαθήματα κι εμπειρία για την επόμενη φορά. Οι ανηφόρες και τα δύσκολα ομορφαίνουν τη ζωή. Μπράβο Τζουλιάνο!

Γιαννακόπουλος Γιάννης. Ο δεκαενιάχρονος αθλητής του Πέλοπα Πατρών ήταν πολύ εντυπωσιακός, κάνοντας μια αυτοκρατορική εμφάνιση! Η κούρσα του ήταν άψογα σχεδιασμένη κι εκτελεσμένη, και ένα απίθανο τελείωμα (2’58’’ στο τελευταίο χιλιάρι) του έδωσε μια πανάξια 3^η θέση στην Κ23. Θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον – αρκεί να αγαπήσει το άθλημα. Έχει τον ιδανικό σωματότυπο για δρόμους αντοχής, έχει την ηλικία και αν κέρδισε τις καρδιές μας στο Αίγιο, πρέπει να κερδίσει και τη δική του καρδιά για να νικήσει. Γιάννη, να θυμάσαι ότι αυτό που πιστεύεις, αυτό δημιουργείς τελικά. Είσαι ο ίδιος το μάθημά σου, μαθητής δεν φαίνεται πουθενά. Και καθώς η Πάτρα έχει αναδείξει τους περισσότερους πρωταθλητές στη χώρα μας, εύχομαι στο μέλλον να συνεχίσεις επάξια αυτήν την παράδοση. Εύγε, ανερχόμενο αστέρι!

Πονηρέας Νίκος. Νίκο, ο Γιαννακόπουλος σε κέρδισε δίκαια – εμφανίστηκε καλύτερός σου. Ως το 9^ο χιλιόμετρο άντεξες, διένυσες όμως το τελευταίο χιλιάρι σε 3’09’’, όταν ο Γιάννης πετούσε στο 2’58’’. Δεν πειράζει. Η υπεροχή δεν είναι κάτι που χαρίζεται, χρειάζεται να την κερδίσουμε. Το μέλλον είναι όλο μπροστά σου, Να είσαι ο εαυττός σου, όλες οι άλλες θέσεις είναι πιασμένες. Και τα καλύτερα θα ρθουν. Εύγε, αξιέπαινε και φιλότιμε Νίκο!

Καλογερόπουλος Γιάννης. Φοβερή εμφάνιση, άρτια δομημένη κούρσα, στρατηγική για σεμινάριο (16’02’’ / 16’00’’ πρώτο / δεύτερο μισό). Ο Γιάννης ήταν δυνατός, νέος και ωραίος, πραγματικός Ακρίτας όπως ο σύλλογός του. Αυτό που σου περισσεύει Γιάννη, επένδυσέ το σε όνειρα για το αύριο!

Λαζαρίδης Σταύρος. Πολύ καλή εμφάνιση, επίδοση ωστόσο που θα μπορούσε να ήταν κατά τι καλύτερη (~12’’). Από το 4^ο και μετά εμφανίστηκε μια μικρή πτώση (κόπωση;). «Αντέγραψε» την τακτική της υπομονής του Χαράλαμπου Πιτσόλη (συναθλητές στον Ιλισσό) και δεν θα χάσεις. Το μέλλον σου ανήκει. Έχεις την αγάπη μου!

Κουτρουμπής Παύλος. Πολύ καλή εμφάνιση, κι άριστη επίδοση. Μην αφήσεις ποτέ να στερέψει το πηγάδι της αγάπης και του αθλητισμού! Κι αν διορθώσεις λίγο το (θα μου επιτρέψεις) αντιοικονομικό τρέξιμό σου, θα ρθουν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα. Μπράβο φιλότιμε Πάυλο!

Θεοδώρου Κώστας. Πολύ καλή και σταθερή εμφάνιση, με μια (πολύ μικρή) διαφοροποίηση στο ρυθμό του (16’28’’ / 16’40’’ σε πρώτο / δεύτερο μισό). Κώστα, ωριμάζοντας γινόμαστε καλύτεροι. Έχεις τις ευχές μου!

Κοτσώνας Αθανάσιος. Καλή εμφάνιση, αλλά «είχες» καλύτερη επίδοση. Μέχρι το 7^ο χλμ. κινήθηκες εξαιρετικά, μετά μάλλον σου βγήκε κούραση. Θα είσαι καλύτερος την επόμενη φορά, η θέληση και το πείσμα πάνε πιο μακριά τον αθλητή. Έχεις τις ευχές μου!

Μπούλερι Αντριάν. Έφυγες πολύ γρήγορα, και μετά το 6^ο χλμ η κούραση ήταν εμφανής. Επηρεάστηκες ψυχολογικά κι «άφησες» τον αγώνα (πρώτο / δεύτερο μισό σε 16’02’’ / 17’32’’, για ένα τελικό 33’34’’). Η υπομονή είναι αρετή Αντριάν – όπως όμως και το πείσμα κι η ψυχή, κι εσύ έδειξες μεγάλες ποσότητες καθώς ολοκλήρωσες τον αγώνα.

 

Χαμοσφακίδης Στάθης. Πολύ καλή εμφάνιση, ισομοιρασμένα περάσματα και πολλή δύναμη στο τέλος (16’40’’ / 16’55’’, για ένα τελικό 33’35’’). Δημιουργούμε ένα καλό μέλλον, μόνο αφού δημιουργήσουμε ένα καλό παρόν. Εύγε Στάθη!

Κουρουπάκης Πέτρος. Πέτρο, η εμφάνισή σου δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική σου. Ήσουν για 50’’ καλύτερα. Έφυγες πολύ γρήγορα στην αρχή, και το χρεώθηκες μετά το 7^ο χλμ (16’25’’ / 17’18’’, για ένα τελικό 33’43’’). Δεν πειράζει – παίξε κατενάτσιο την επόμενη φορά και δεν θα χάσεις! Τολμηρέ και λεβέντη Κρητικέ, τις ευχές μου!

Μανδρακάς Γιώργος. Κι εσύ Γιώργο έπεσες στην ίδια παγίδα. Έφυγες γρήγορα, με αποτέλεσμα μετά το 5^ο χλμ να πέσει ο ρυθμός (16’32’’ / 17’13’’, για ένα τελικό 33’45’’). Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός Γιώργο – μπράβο για την προσπάθεια, με το καλό και στα επόμενα!

Αγαπητός Γιάννης. Καλή εμφάνιση, σταθερότητα, και το λίγο που έχασες στο τέλος είναι πολύ λογικό. Τίποτα μεγάλο δεν έγινε στον κόσμο δίχως ένα αντίστοιχα μεγάλο πάθος. Εύγε!

Σαρρής Αντώνης. Καλή εμφάνιση, αλλά με τη δυναμική για σαφώς καλύτερη επίδοση. Με 16’52’’ / 17’21’’ σε πρώτο / δεύτερο μισό, φάνηκε ότι σου «έφυγε» λίγο. Δεν πειράζει, ωριμάζοντας γινόμαστε καλύτεροι. Εύγε Αντώνη!

Μπόλιας Αλέξανδρος. Ήσουν ανέτοιμος προπονητικά – αυτό, ή σε ταλαιπώρησε κάποιο πρόβλημα υγείας. Δεν εξηγείται αλλιώς περάσματα σε 3’32’’ – 3’34’’ ανά χιλιάρι, όταν σε αυτόν τον ρυθμό σχεδόν κινείσαι στο Μαραθώνιο. Ο αθλητής οφείλει να βρίσκει το δρόμο για τον αληθινό του εαυτό – κι ό,τι ψάχνεις, σε ψάχνει με τη σειρά του κι εκείνο. Μπράβο για την προσπάθεια, και σε ευχαριστώ πολύ, ξέρεις εσύ.

Μπάλλα Ντενίσα. Η αθλήτρια του κου Ανέστη Παπούλια έκανε μια φοβερή εμφάνιση! Κούρσα άψογα σχεδιασμένη κι εκτελεσμένη, με αρμονικά περάσματα και πολλή δύναμη στο τέλος, για μια πανάξια πρώτη θέση στην κατάταξη των γυναικών (17’52’’ / 17’09’’ πρώτο / δεύτερο μισό, για ένα τελικό 35’01’’). Ντενίσα, να θυμάσαι ότι η γνώση είναι δύναμη! Απόλαυσε την επιτυχία σου, και θα ρθουν κι άλλες στο μέλλον, να είσαι σίγουρη. Εύγε!

Μποντιώτη Αντριάννα. Η έτερη αθλήτρια του κου Παπούλια πήρε επίσης την πρώτη θέση στην Κ23 γυναικών, με μια εντυπωσιακή εμφάνιση αντίστοιχης φιλοσοφίας με εκείνης της Ντενίσα (σταθερή αρχή, και συνεχώς επιταχυνόμενη μετά το 5^ο χλμ). Η συνύπαρξή σου με τη Ντενίσα θα σας βοηθήσει αμφότερες, θα δεις – θα είστε η μια η φρουρός της μοναξιάς της άλλης! Αντριάννα, τρέχεις με μυαλό και ψυχή κι έχεις πολύ μέλλον μπροστά σου. Εύγε! [υγ: εύσημα κι ευχές και στον πρώην προπονητή σου κο Μάρκο Παπά, δεν πρέπει να τον ξεχνάμε!]

Καλιμόγιαννη Βασιλική, η δεύτερη νικήτρια της Κ23. Η αθλήτρια του κου Ιάσωνα Ιωαννίδη έκανε μια τρομερή εμφάνιση! Από την αρχή μέχρι το τέλος κινούνταν συνεχώς στα κόκκινα, και ίσως να ήταν εκείνη η νικήτρια του αγώνα, εάν εξαπέλυε την επίθεσή της στα 400 μέτρα πριν το τέλος κι όχι στα 800. Εύγε, καμικάζι Βασιλική!

Ντάσκα Δήμητρα.  Η τρίτη νικήτρια της Κ23 είχε μια αρχοντική εμφάνιση σε όλα της. Ίσως της στέρησε μια καλύτερη θέση το ότι οδήγησε την κούρσα για πολύ μεγάλο διάστημα – αν είχε μείνει λίγο πίσω, θα χε πιο πολλή δύναμη στο τέλος (3’19’’ στο τελευταίο χιλιάρι, αντί 3’13’’ των συναθλήτριών της). Η ευτυχία ωστόσο βρίσκεται στη διαδρομή, κι όχι στο τέλος του δρόμου. Εύγε αστέρι των Τρικάλων!

Νούλα Ματίνα. Η νικήτρια του τελευταίου ΑΜΑ έκανε μια άριστη εμφάνιση. Με 17’52’’ / 17’30’’ σε πρώτο / δεύτερο μισό αντίστοιχα, το αστέρι του Ηρακλή από το πανέμορφο Καρπενήσι κατάλαβε ότι οι συναθλήτριές της βρίσκονταν σε καλύτερη ημέρα, κι επέδειξε εξαιρετική ωριμότητα και γνώθι σαυτόν. Αντί να επικεντρωθεί σε ένα άσκοπο κυνήγι, εστίασε στην δική της προσπάθεια, έβγαλε τη μέγιστη επίδοση κι έδειξε πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε τους αγώνες μας. Όσο για την εμφάνισή σου στην Κοπεγχάγη (ατ. Ρεκόρ 2:38’53’’) ήταν το λιγότερο εντυπωσιακή! Στον εφετινό ΑΜΑ θεωρώ ότι θα κινηθείς ξανά εκεί ψηλά (~2:38’58’’), και το μέλλον σου ανήκει! Οι έξυπνοι και ταπεινοί αθλητές είναι εκείνοι που έχουν την πραγματική δύναμη, κι όσοι είναι ολιγαρκείς θα χουν πάντα πολλά. Μπράβο Ματίνα!

Κοκόρου Αθανασία. Η Αθανασία έτρεξε ταλαιπωρούμενη από κάποιο πρόβλημα, κάτι που δεν της επέτρεψε να παλέψει για κάτι καλύτερο. Ακόμη κι έτσι (μάλλον, ειδικά γι αυτό) η προσπάθειά της ήταν αξιέπαινη. Αθανασία μη χάνεις την πίστη σου, κι οι αναποδιές είναι στο πρόγραμμα. Εύγε!

Βλαχάκη Παναγιώτα. Η γλυκιά μανούλα εμφανίστηκε ελαφρώς κουρασμένη. Κυνήγησε την πρωτιά, οδήγησε και για κάποιο διάστημα την κούρσα κι αυτό δυστυχώς το χρεώθηκε (3’38’’ το τελευταίο χιλιάρι). Ακόμη κι έτσι, θυμόμαστε πάντα ότι η ευτυχία θα έχανε τη σημασία της αν δεν εξισορροπούνταν από τη θλίψη. Εύγε αστέρι του Ιλυσσού!

Ανδρικοπούλου Ζωή. Η Ζωή τραβάει την ανηφόρα! Καλή εμφάνιση για το έμπειρο αστέρι της ΑΕΚ, αλλά «ανηφορική» από άποψη ρυθμού η κούρσα της, με τελική επίδοση που δεν αντιστοιχεί στη δυναμική της Ζωής(17’52’’ / 18’15’’ πρώτο / δεύτερο μισό). Μπράβο!

Βυθούλκα Ανθή. Θα επανάλάβω τα παραπάνω σχόλια. Καλή μεν εμφάνιση, αλλά όχι η αντίστοιχη επίδοση. Γιατί; Εκτιμώ ότι μάλλον έφυγες γρήγορα. Η συγκέντρωση κι η υπομονή είναι απαραίτητες για την αθλητική επιτυχία. Τις ευχές μου Ανθή!

Παναγιωτοπούλου Ιουλία. Το αστέρι του Αμαρουσίου και της Ιατρικής! Η αθλήτρια του κου Τσαλτάκη έκανε μια άριστη εμφάνιση με αρμονικά περάσματα. Σχεδίασε άψογα την κούρσα της, δεν παρέκκλινε στο ελάχιστο και δικαιώθηκε. Εύγε!

Κουπουλά Αμαλία. Πολύ καλή εμφάνιση και για την αθλήτρια της Λαμίας! Αν ήταν δε και πιο υπομονετική, θα είχε ακόμη καλύτερη επίδοση. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, μην το ξεχνάμε! Το θείο ενυπάρχει μέσα μας Αμαλία – αξιοποίησέ το, μπορείς! Τις ευχές μου.

Πατεράκη Κωνσταντίνα. Η αθλήτρια της Νέας Ιωνίας έκανε μια άνιση κούρσα, που δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική της. Με περάσματα 18’31’’ / 19’37’’ σε πρώτο / δεύτερο μισό έφυγε γρήγορα και το χρεώθηκε στο τέλος. Η υπομονή είναι αρετή Κωνσταντίνα, είμαι σίγουρος ότι θα το διορθώσεις στο μέλλον!

Ρεμπούλη Ράνια. Θα πω εδώ ότι «την κάτσαμε τη βάρκα στο λιμάνι της Λέρου». Η κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στον Ημιμαραθώνιο μάλλον αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα τραυματισμού, δεν εξηγείται αλλιώς. Ας είναι – ξέρετε όλοι ότι στη ζωή και στον αθλητισμό λέμε μια να πέφτεις, δυο να σηκώνεσαι. Έχεις όλη την αγάπη μου Ράνια!

Σιούτκα Μαρία. Καλή εμφάνιση, κι αν ήσουν πιο συντηρητική στο ξεκίνημα, θα μπορούσες να ήσουν ταχύτερη κατά 50’’. Την επόμενη φορά! Μπράβο Μαρία.

Κωνσταντίνου Μαρίνα. Άριστη εμφάνιση, τέλεια τακτική, μέγιστη επίδοση! Η αθλήτρια της Αγ. Μαρίνας ήταν υποδειγματική, κι έκανε μια κούρσα για σεμινάριο (18’41’’ / 18’37’’, για ένα τελικό 37’18’’). Εύγε!

Μπενάκη Στεφανία. Καλή εμφάνιση Στεφανία, αλλά τα γρήγορα πρώτα περάσματα σου στέρησαν περίπου 30’’ από τον τελικό χρόνο. Η μικρή πτώση ρυθμού στο τέλος ήταν φυσιολογική. Το καλό είναι μέσα σου, κι όσο σκάβεις, τόσο θα αναβλύζει. Μπράβο!

Κοζανίτη Ελένη. Η εμφάνισή σου ήταν αριστουργηματική, και πρέπει να διδάσκεται σε όσους θέλουν να απολαμβάνουν τον αγώνα τους! Αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι η σωστή διαχείριση αφ’ ενός επιτρέπει να απολαμβάνουμε τον αγώνα κι αφ’ ετέρου φέρνει αποτελέσματα. Εύγε Ελένη!

Γρατσιά Άννα. Προσπάθησε πολύ, κι είχε μια καθ’ όλα αξιέπαινη κούρσα. Το ελαφρώς ταχύτερο ξεκίνημα φάνηκε στο τέλος (19’11’’ / 20’03’’ πρώτο / δεύτερο μισό, για ένα τελικό 39’14’’). Μείνε ήρεμη, συνέχισε έτσι, και η επόμενη φορά σε περιμένει!

Φλώκα Δέσποινα. Πολύ καλή εμφάνιση, κι άριστη επίδοση για την αθλήτρια από τη Νεάπολη. Με 19’32’’ / 19’42’’ πρώτο / δεύτερο μισό, για ένα τελικό 39’20’’, ξεπέρασε για άλλη μια φορά τον εαυτό της. Μπράβο Δέσποινα!

Μωραϊτη Μελίνα. Φοβερή εμφάνιση και μέγιστη επίδοση για την αθλήτρια του Χαϊδαρίου! Περάσματα για διδακτορικό (19’43’’ / 19’38’’ πρώτο / δεύτερο μισό αντίστοιχα, για ένα τελικό 39’21’’), και στρατηγική που στάζει μέλι σαν το όνομά της! Δεν θεωρείς τον εαυτό σου αλάνθαστο, και γι αυτό ξεχωρίζεις. Εύγε!

Στέφου Ελένη. Καλή και σταθερή εμφάνιση καθόλη τη διάρκειά της! Η αθλήτρια του Χολαργού Παπάγου έκανε έναν απολαυστικό αγώνα και την αντίστοιχη επίδοση. Μπράβο Ελένη! Η ευτυχία βρίσκεται στις μικρές χαρές!

Σόγια Ελένη. Αρχοντική εμφάνιση από την αθλήτρια του Αθηνόδορου στην έδρα της το Αίγιο. Υπό το βλέμμα των αγαπημένων της, τους αντάμειψε με μια υποδειγματική κούρσα κι άριστη τακτική (19’58’’ / 19’40’’ πρώτο / δεύτερο μισό, για ένα τελικό 39’38’’). Εύγε Έλενα.

Καλέντζη Αθηνά. Και μόνο με τη συμμετοχή της στόλισε τον αγώνα! Η καλή της εμφάνιση δεν αντιστοιχεί στη δυναμική της – θεωρώ ότι συμμετείχε για την εμπειρία. Είσαι αθλήτρια που αναζητάς την ομορφιά και την ηρεμία σου μέσα στο θόρυβο και το χάος του αγώνα. Εύγε έμπειρη Αθηνά!

Θώδη Χάιδη. Καλή εμφάνιση, αλλά επίδοση χαμηλότερη της δυναμικής της. Έφυγε γρήγορα και κουράστηκε στο τέλος. Την επόμενη φορά δείξε περισσότερη υπομονή και θα πας καλύτερα. Μπράβο!

Διαμαντέα Ροδάνθη. Κι εδώ καλή εμφάνιση, αλλά αναντίστοιχη της δυναμικής της. Θεωρώ ότι αντιμετώπισες κάποιο πρόβλημα. Δεν πειράζει – οι μεγαλύτερες επιτυχίες είναι εκείνες που δεν κάνουν θόρυβο, και βρίσκονται στις ώρες μας τις πιο σιωπηλές. Τις ευχές μου Ροδάνθη.

Κρητικού Βασιλεία. Μπράβο για την προσπάθεια! Απόλαυσες τον αγώνα, είχες τη χαρά της συμμετοχής, και εισέπραξες τα πιο πολλά χειροκροτήματα αποδεικνύοντας ότι νίκη είναι ο τερματισμός. Υποκλίνομαι!

Και κάποια σκόρπια σχόλια…

Κλείνοντας το παρόν θα ήθελα να δώσω τα συγχαρητήριά μου σε δυο λεβέντισσες Κρητικοπούλες που, συμμετέχοντας στον Μαραθώνιο του Λονδίνου έγιναν οι πρώτες αθλήτριες του νησιού μας six star finishers. Τούλα Πιτσικάκη, Αριάδνη Τσαχάκη, συγχαρητήρια από καρδιάς! Στον ίδιο αγώνα τερμάτισαν κι άλλοι 3 δρομείς από το νησί μας. Εκτός της Τούλας Πιτσικάκη (3:36’59’’) και της Αριάδνης Τσαχάκη (4:43’27’’) συμμετείχαν οι Μαστοράκης Μάνος (3:40’32’’), Φανουργάκης Βαγγέλης (3:46’28’’) και Αντωνακάκης Κώστας (3:50’04’’). Μεταξύ των Ελλήνων, ταχύτερος ήταν ο Θανάσης Μεσοχωρίτης (2:33’39’’) και η Βλάση Μαρί (3:06’39’’).

Στο Μαραθώνιο του Μιλανου συμμετείχε ο νοήμων Σταμούλης Γιώργος. Ο αθλητής του Δημήτρη Θεοδωρακάκου έκανε μεγάλη εμφάνιση, που συνοδεύτηκε και από ατομικό ρεκόρ (2:21’27’’). Αν ήσουν λίγο πιο υπομονετικός δε, και περνούσες τα 21 χλμ στο 1:10’25’’, θα έσπαγες το φράγμα του 2:20’00’’. Γιώργο, είσαι νοήμων άνθρωπος, θεωρείς το μεγάλο ασήμαντο και το λίγο πολύ, κι αν συνεχίσεις έτσι, στον εφετινό ΑΜΑ θα διεκδικήσεις θέση στο βάθρο! Να ακούς τον κόουτς σου κο Θεοδωρακάκο, και να χεις υπομονή! Εύγε!

 

Στο Αμβούργο, μεγάλες εμφανίσεις έκαναν οι Κώστας Αντωνόπουλος (2:29’08’’, κι άριστη τακτική), Αντώνιος Γαλάνης (2:30’17’’, λίγο βιαστικός στην αρχή) κι ο άριστος και μεθοδικός Γιάννης Τοροσιάν (2:33’37’’). Καλύτερη Ελληνίδα η φιλότιμη και συναισθηματική Ειρήνη Φουρναράκη (3:27’50’’ και ατομικό ρεκόρ – εύγε!!). Στη Βοστώνη, είδαμε τη μεγάλη Μαρία Πολύζου (κάτοχο του Πανελληνίου Ρεκόρ Μαραθωνίου) να κάνει μια μεγάλη κούρσα (3:57’23’’), τη γλυκιά μανούλα Ξένια Κατσιμάντου (μεγάλη εμφάνιση και 2:49’35’’) και τον Μιχάλη Σκοπελίτη (2:40’54’’). Στην Κοπεγχάγη αγωνίστηκε ο κομάντο Κώστας Χουβαρδάς (2:58’30’’), κάνοντας ξανά το sub3 να μοιάζει απλό. Κώστα, τι να πω – το 2003 είχα κάνει 12 Μαραθωνίους σε μια χρονιά και ξέρω πόσο βαρύ είναι. Εσύ από την άλλη εντυπωσιάζεις κάθε Κυριακή. Υποκλίνομαι!

Για το τέλος, θα θελα να κάνω ένα καλοπροαίρετο σχόλιο στο «ζορμπά» Γιώργο Μίνο, για να τον πειράξω λίγο. Ζορμπά, για πες αλεύρι; Ο φίλος σου ο Καλαπόδης σε γυρεύει! Κάπου εκεί, στο 41^ο χιλιόμετρο (μαραθώνιος Θεσσαλονίκης) για να σε χορέψει συρτάκι! Όσο για το στοίχημα που βάλαμε στην Ιεράπετρα (εσύ μπύρες, εγώ γαλακτομπούρεκο, με παρόντες μάρτυρες την dream team Σουκούλη, Τοροσιάν, Σπανούδη, Καπέτη, Κριθαρούλια) υποστήριζες ότι ο Γιώργος Σταμούλης θα κάνει 2:17’00’’ συν/πλην 30’’, ενώ εγώ έλεγα αποκλείεται για την ώρα. Επέμενες, έλεγα ότι θέλει ακόμη δυο χρόνια για να αποκτήσει τη σχετική εμπειρία. Τώρα τι λες;! Την αγάπη μου!!

Στη φωτογραφία, ο υπογράφων, σε ηλικία 15 ετών (1970), τελικός Κυπέλλου Ερασιτεχνών, ΟΦΗ – ΠΟΑ 2 -1

Και – δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ ξεχωριστά στην ομάδα της καρδιάς μου, τον ΟΦΗ, που αγωνίζεται αύριο 17/05 στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας στην Αθήνα απέναντι στον Ολυμπιακό. Οι δυο ιστορικοί σύλλογοι κλείνουν εφέτος τα 100 χρόνια τους (έτος ίδρυσης 1925) και δεν φαντάζομαι καλύτερο τρόπο για να το γιορτάσουν… Χιλιάδες φίλαθλοι από την Κρήτη, με αεροπλάνα, βαπόρια, λεωφορεία και τρένα, μηχανές και ποδήλατα, συρρέουν από σήμερα προς το Ολυμπιακό Στάδιο. Εύχομαι από καρδιάς σε όλους τους Έλληνες φιλάθλους αλλά και στους ποδοσφαιριστές των ομάδων να απολαύσουν τον αγώνα και να μας προσφέρουν ωραίο θέαμα! Ο Ολυμπιακός φαντάζει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί – η λογική αυτό λέει. Κι ωστόσο ο ΟΦΗ έχει αποδείξει ότι είναι μαχητής κι οι αγώνες δεν κερδίζονται στα χαρτιά. Για να δούμε… Και μόνο που θα βρίσκεστε στον τελικό είστε ήδη νικητές. Ονειρεύομαι να ηχήσει ξανά στο Ολυμπιακό Στάδιο το παλιό εκείνο σύνθημα («Νανανανανα Νανανανανα Ε…Ε….Ε….ΟΜΑΔΑΡΑ!», όπως το 1987, όταν πήραμε το Κύπελλο. Ελπίζω η λήξη του αγώνα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να μας βρει όλους αγκαλιασμένους κι όλους νικητές. Εύχομαι από καρδιάς να μην δούμε εικόνες ασχήμιας σε κάτι που (θα πρέπει να) είναι γιορτή. Και ας θυμόμαστε ότι η ανθρωπότητα ομορφαίνει όταν οι άνθρωποι σμίγουν σε αθλητικούς χώρους. Και κάτι για το τέλος – ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού κος Μαρινάκης είναι κι εκείνος Κρητικός. Άρα, αν κάνουμε την έκπληξη και πάρουμε τη νίκη, πιστεύω ότι δεν θα το πάρει εντελώς κατάκαρδα! ΟΦΗ ΟΛΕ!

ΥΓ: «Τα μεγάλα βρίσκονται μέσα σε θύελλα. Κι όταν κυριαρχεί το «Πρόσεχε», οι φόβοι καταρρέουν» Heidenger

Με τιμή, Στέφανος Αντωνάκης

Ηράκλειο, 16/05/2025